یکی از ابزارهای مهمی که پزشک ارتوپد میتواند به کمک آنها بیماری های اندام را تشخیص دهد تصویربرداری است . به کمک روش های مختلف تصویربرداری پزشک معالج میتواند قسمت های مختلف اندام مثل استخوان، عضله، تاندون، عصب و غضروف را ببیند. اساسی ترین ابزار تصویربرداری رادیوگرافی ساده است.
مقدار اشعه ای که در یک رادیوگرافی ساده به بدن بیمار تابیده میشود اندک بوده و برای سلامتی وی ضرری ندارد. البته خانم های باردار باید قبل از انجام رادیوگرافی پزشک معالج را در جریان وضعیت بارداری خود قرار دهند. در سه ماهه اول بارداری در انجام رادیوگرافی باید احتیاط کرد.
برای انجام رادیوگرافی ابتدا تکنیسین رادیولوژی بیمار را به اطاق رادیوگرافی هدایت میکند. روش انجام رادیوگرافی بسته به اینکه از چه اندامی تصویربرداری انجام می شود متفاوت است . ممکن است نیاز شود تا بیمار در حالت درازکش بر روی تخت مخصوص رادیوگرافی (در حالت رو به بالا، به شکم و یا خوابیده به پهلو) قرار گیرد. بعضی تصاویر رادیوگرافی در حالت ایستاده تهیه میشوند و برای تهیه بعضی دیگر لازم است تا بیمار بنشیند.
تکنیسین رادیولوژی بیمار را در وضعیت مناسب قرار داده و اندامی را هم که قصد تصویربرداری از آن دارد در وضعیت مناسب قرار میدهد. و سپس یک صفحه كاست كامپيوتری مخصوص را در زیر یا کنار اندام مورد نظر قرار می دهد . به این صفحه کاست Cassette میگویند. در مرحله بعد منبع اشعه ایکس که بر روی دسته فلزی خاصی قرار گرفته را در نزدیکی اندام قرار میدهد بطوریکه قسمتی از اندام که نیاز به تصویربرداری دارد بین منبع اشعه ایکس و کاست قرار گیرد.
از بیمار خواسته میشود تا در همین وضعیت بی حرکت باقی بماند. تکنیسن رادیولوژی اطاق را ترک کرده و در اطاق مجاور کلید تولید اشعه ایکس را می فشارد. تابش اشعه ایکس به اندام مورد نظر در کسری از ثانیه صورت می گیرد . در بسیاری اوقات عکس برداری از اندام در دو یا چند جهت انجام می شود به این معنی که چند عکس از اندام از زاویه های مختلف گرفته می شود . در این موارد تکنیسن رادیولوژی مجددا اندام را در وضعیت دیگری قرار داده و مراحل قبل را تکرار میکند.
در صورت تمايل فیلم رادیولوژی به توسط متخصص رادیولوژی دیده شده و تفسیر میشود. این تفسیر برای پزشک معالج نوشته شده و به همراه فیلم به بیمار داده میشود تا به پزشک معالج خود ارائه دهد .
